Skip to main content

Heilabrim

Search This Blog

Undo Your Mind

on April 26, 2010

Get link
Facebook
X
Pinterest
Email
Other Apps

In a parallel universe James Bond is on his way to Mordor with a ring in his pocket...

Eivør in english tónleikur/music Viðmæli

Get link
Facebook
X
Pinterest
Email
Other Apps

/// Tónleikari, tónleikafrøðingur, savnari, diskari og PhD lesandi á Fróðskaparsetri Føroya. Leirvíkingur búsitandi í Havn. /// Musician, musicologist, collector, DJ and PhD student/fellow at University of the Faroe Islands. Based in Tórshavn, Faroe Islands.

Comments

Post a Comment

Archive

October 20241
September 20241
August 20241
June 20241
February 20241
October 20232
September 20232
August 20231
July 20231
June 20232

Show more Show less

Labels

tónleikur/music313
Viðmæli237
á føroyskum234
in english112
Electronic91
Rock75
Ikki tónleikur/Not music39
Techno39
video39
Bob Dylan33

Show more Show less

Vælumtókt

Tá ódnin brestur á

Myndlist: Bruno Mikael Eysturstein. Snið: Uni Árting. Í dag 12. september útgevi eg nýtt staklag á Plátufelagnum Tutl. ‘Tá ódnin brestur á’ er mín og okkara tulking av Bob Dylan klassikaranum ‘A Hard Rain’s A-Gonna Fall’ (1962), ið Rói Patursson umyrkti í 1978. Upptøkan av ‘Tá ódnin brestur á’ varð gjørd um sama mundi, sum seinasta plátan hjá mær, Hjartasláttur (Tutl, 2023), ið varð útgivin í november í fjør. Lagið verður nú útgivið sum sjálvstøðugt staklag. Eitt stórfingið lag, ið er yvir 9 minuttir til longdar. Bob Dylan er helst mín yndis sangari og sangskrivari. ‘A Hard Rain’s A-Gonna Fall’ varð yrktur undir serligum umstøðum í 1962. Sagt verður, at Dylan skrivaði tekstin undir Kuba kreppuni, tá allur heimurin helt ondini, meðan bíðað varð eftir, at stórveldini USA og Sovjetsamveldið fóru at leypa á hvørt annað. Øll vita, at ongin liviligur vegur er úr slíkum samanbresti. Tað løgna er, at vit nú aftur liva í eini støðu, sum minnir um. Nú sum tá snýr tað seg um at finna livili...

Ársins plátur 2022

Her kemur ein samanumtøka av tjúgu teimum bestu fulllongdarplátunum frá árinum 2022. Hetta vóru tær, sum otaðu seg framum hinar í meldrinum. Gerið so væl. Alvvays: Blue Rev Kanadiska kvintettin Allvays leikar eina ikki sørt sjarmerandi sameining av indie, power poppi og shoegaze. Nógv yvirskot í sangskrivingini og ljóðmyndunum, og tað gongur ofta rættiliga skjótt fyri seg. Sum skilst var plátan innspæld live, tvs. øll spældu so at siga alt inn í senn, og so fór framleiðarin Shawn Everett í holt við at miksa og manipulera. Tað er bara gleðiligt, tí Everett megnar at geva indie rokk bólkum sum t.d. Alvvays og The War on Drugs eitt so passaligt lag av luksuriøsum studio glitri - uttan at tónleikurin missir kant fyri tað. Anna Katrin Øssursdóttir Egilstrøð, Allan Gravgaard Madsen, Aarhus Symphony Orchestra: BEINTA - A Symphonic Song Cycle Í longri ummæli av plátuni í Dimmalætting, ið er tøkt at lesa her , skrivaði eg m.a. soleiðis um hesa frálíku útgávuna: "Í føroyskum høpi er e...

Larmandi tøgnin

Mynd: Álvur Haraldsen. ( Grein í Sosialinum fríggjadag 3. februar 2023 ). Hvønn leiklut hevur virðismikli russiski mentanararvurin í eini krígstíð, har ideologiska stríðið eisini fer fram á mentanarpolitiska vígvøllinum? Ársins nýggjárskonsert hjá Føroya Symfoniorkestri hevur ótilvitað sett henda prinsippiella spurning á breddan. Aðrastaðni í vesturheiminum hava tey kjakast um hesi viðurskifti, síðani Russland fór undir álopskríggj í Ukraina fyri skjótt einum ári síðani. Skulu vit meta út frá reaktiónunum uppá ivasemið og kritisku spurningarnar, ið undirritaði og onnur hava sett fram her heima í samband við Nýggjárskonsertina, so eru tey mong, ið ikki halda, at hetta kjakið er viðkomandi í Føroyum. Í løtuni valdar ein larmandi tøgn rundanum málið. Tað slepst ikki uttanum, at álopskríggið í Ukraina, ið fyrst og fremst er ein regionalur sorgarleikur fyri menniskju á báðum síðum, eisini ekkóar langt inn í konsertsalir víða hvar. Tá kríggið gjørdist kaldur veruleiki hin 24. februar 2022, ...

Tíðarrák

Mynd: Bjarni Árting Rubeksen. Stak áhugavert at vera við í útvarpssendingini Tíðarrák hjá Gunnar Nolsøe í Kringvarpi Føroya, har vit umrøddu tíðarrák innan populertónleik, bæði altjóða og lokalt. Broyttir lurtivanar, útbreiðslumynstur, framleiðsluhættir og stroyming. Søgan hjá rapp og hipp hopp mentanini, ið er farin um allan heim, hóast USA framvegis er miðdepil. Skiftið frá bólkum til einstaklingar. Sosialir miðlar, identitetur og tann individualiseraða tíðin. Fysisk format í mun til talgilda stroyming. Um vitlíki, live tónleik og visuellu dimensjónina í einari framtíð, ið er spennandi og samstundis sera torfør at spáa um. Um føroyska rapp og hipp hopp pallin, og hvussu føroyskir rapp tónleikarar gera sína egnu føroysku útgávu av hesum altjóða fyribrigdi. Um broytt mynstur á føroyska tónleikapallinum í 21. øld, har Føroyar er bundið saman í eitt alsamt meira samanvovið infrakervi. Um javnstøðu og umboðan í bæði heimligum og altjóða høpi, og um tónleikaútflutning og átøk úti sum heima...

Ársins plátur 2020

Tíðin er komin til at taka samanum ársins plátur. Hetta árið hevur verið løgnari enn ár flest, men tónleikaliga var tað á góðari leið. Hóast tónleikaídnaðurin liggur í skeljasori, vóru fleiri góðar og spennandi plátur útgivnar. Tað sigur ikki so lítið um hug, evni og tørv hjá tónlistafólkum at skapa og geva ljóð frá sær. Eg valdi at vera eitt sindur stringentur hesuferð og siga max. 20 plátur. Hetta vóru tær, sum hugtóku og fingu flest spælingar hjá undirritaða. Andy Bell: The View From Halfway Down Andy Bell - gittarleikari/sangari úr navnframa bretska shoegazebólkinum Ride, Oasis bassleikari í eitt longri tíðarskeið og síðumaður hjá Liam Gallagher í Beady Eye - hevur nú sum 50 ára gamal latið fyrstu soloplátuna úr hondum. Eitt mikið dámligt útspæl við drøgum úr psykedelia, shoegaze, dreymapoppi og motorik (krautrokkrútman). Ekkó hoyrast allan vegin úr Ride debutplátuni Nowhere (1990), sum er eitt høvuðsverk innan shoegaze. Samstundis er hamurin, so segði hann, modernað...

Lykkenborg - ein søga um tveir sangir

Lykkenborg avmyndað á baksíðuni av Med Egne Ord LP-ini, ið Arne Würgler gav út í 1980. (Greinin stóð upprunaliga á prenti í Dimmalætting 20. mai 2022 og var partur av greinarøð um Lykkenborg leikin hjá DFC - greinarnar vóru skrivaðar úr ymsum fakligum sjónarhornum, og mítt var eyðsæð tað tónlistaliga). 1. juni hevur Det Ferösche Companie frumsýning av leikinum Lykkenborg í Listastovuni í Miðvági. Í seinastuni havi eg hugsað um sjálva Lykkenborg, altso listaverkið, sum stóð á eini trøð nærhendis Miðvági, og sum Pól Jóhannus Poulsen, nevndur Lykken, brúkti 20 ár av sínum lívi at byggja. Hetta serstaka verkið, sum í dag einans finst í søgum, frásagnum, sangum og fotomyndum, og sum skjótt verður endurreist á palli sum leikverk, spælir inn í fleiri listafakligar diskursir, og tað ger tað bara uppaftur meira spennandi. Tað er sjálvandi eitt dømi um outsider list, t.e. list, sum verður skapað uttanfyri etableraðu karmarnar fyri listaligari skapan og samskifti. Eitt kent dømi um ou...

Dionysiska speglingin

'Gudanna gildi'. Jan van Bijlert (1640). Listasøguliga er hetta stak áhugavert. Livandi tableu’ið, ið fekk mong upp úr stólinum undir olympisku seremoniini, er helst í størri mun íblást av málninginum "Gudanna gildi" (EN: The Feast of The Gods) hjá Jan van Bijlert (1640) enn “Síðstu kvøldmáltíðini" hjá Leonardo Da Vinci (1498). Sannlíkt er Bijlert málningurin málaður við íblástri frá kvøldmáltíðini hjá Da Vinci. Millum málningarnar báðar finna vit trúbótina, reformatiónina, ið ger málið uppaftur meira áhugavert. Katólsk myndlist fall í ónáðir undir reformatiónini, og nógv listaverk vóru destrueraði. Listafólk funnu sær tí onnur motiv, og tað sæst eisini hjá eitt nú Bijlert, ið hevur valt sær tilfar úr grikskari mytologi. Dionysiska borðhaldið er eitt nógv nýtt motiv frá tíðarskeiðnum. Staðsett á Olympus fjallinum, og tá gevur tilsipingin undir olympisku seremoniini meining. Í so máta slapp Bijlert undan at fáa skeggið í protestantiska postkassan. Sa...

Til minnis um Rasmus Rasmussen

Rasmus Rasmussen 1980-2012. Hósdagin í farnu viku frættust tungu boðini um, at Rasmus Rasmussen - gittarsnillingur, tónleikanørdur og eldsál - ikki er okkara millum longur. Ein andfrændi er farin. Eitt av mínum bestu minnum frá tá eg útgav mína debut soloplátu Havsglóð í 2004, var tá eg var á vitjan í Rokkstovuni hjá Rasmussi. Rokkstovan var ikki einans ein góð og egin tónleikasending, hon var eisini eitt fysiskt stað; kamarið hjá Rasmussi, har hann hevði síni ljóðføri, fløgur, plátur, bøkur og upptøkuútgerð, var Rokkstovan. Eg fari ongantíð at gloyma tað nærlagni, nærveru, opinleika, rúmligheit og blíðskap, ið Rasmus sýndi mær, bæði hesa fyrstu ferðina og seinnu ferðirnar eg vitjaði sendingina saman við øðrum. Tað var ein ótrúligur framíhjárættur sum útgevandi tónleikari at fáa eina so investeraða og seriøsa viðgerð sum hana, ið Rasmus veitti. Hetta merktu vit í eitt nú Gestir, Marius og Petur Pólson. Rasmus veitti harumframt mongum okkara íblástur. Hóast vit vóru javnal...

Oyggjarnar og hvalirnir

Stakmynd úr filminum. Foto credit: Mike Day/Intrepid Cinema. ( greinin stóð í Sosialinum fríggjadagin 24. juni 2016 ). Farna vikuskiftið hevði heimildarfilmurin The Islands and the Whales evropeiska frumsýning á Edinburgh International Film Festival í Skotlandi. EIFF er størsta filmsstevnan á okkara leiðum, og hevur í ár 70 ár á baki. Frammanundan hevur filmurin havt norðuramerikanska frumsýning, har hann eisini fekk góð ummæli. Skotski filmsleikstjórin Mike Day hevur leikstjórnað, upptikið og framleitt filmin yvir eitt fýra ára tíðarskeið. Hesi árini gjørdi hann fleiri ferðir til Føroyar, og hann er sostatt komin at kenna samfelagið og fólk higani væl. Filmurin er ein visuelt og frásagnarliga hugbindandi uppliving við grindadrápinum sum reyðum tráði. Søgan er persónsdrivin og heldur seg tætt uppat grindadrápinum, soleiðis sum tað gongur fyri seg í føroyska samfelagnum. Føroyingar í Edinburgh Í sambandi við evropeisku frumsýningina vóru fleiri føroyingar staddir í Edinburg...

Tankar um tónleik #24 (Kodwo Eshun)

"Kraftwerk are to Techno what Muddy Waters is to the Rolling Stones: the authentic, the origin, the real. Techno therefore reverses the traditional 60s narrative in which the Rolling Stones stole the soul and vulgarized the blues of Waters et al. Kraftwerk epitomize the white soul of the synthesizer, die Seele der Synthesizer , the ultra whiteness of an automatic, sequenced future. To Model 500, '[Kraftwerk] sounded straight up like they were living in a computer. I even had doubts to whether they were actually human.' Happy to be the interloper, the latecomer, Bambaataa steals the synthetic soul from Dusseldorf, bastardizes it into Planet Rock. Kraftwerk happily called their sound Industriell Volk Musik, Folk Music for the Industrial Age. For Techno, Dusseldorf is the Mississippi Delta." -Kodwo Eshun. 1998. More Brilliant Than The Sun: Adventures in Sonic Fiction , London: Quartet Books Limited, s. 107. "Tankar um tónleik" er framhald av blog...

Powered by Blogger